Dyslexie, wat is dat nou eigenlijk en wat kunnen de oorzaken zijn. Veel kinderen die Dyslexie hebben, vinden lezen, voorlezen, spelling en begrijpend lezen vaak lastig. Dit is altijd erg vervelend voor het kind. Ik geef hieronder een beschrijving over Dyslexie.



”Dyslexie is een leerprobleem dat vermoedelijk 8 tot 10 procent van de mensen in de westerse wereld treft. Onderzoekers schatten dat 2 tot 4 procent van de bevolking ernstige problemen heeft, terwijl de rest van de dyslectici lichte tot matige problemen heeft. Dus in elke klas van vijfentwintig zitten waarschijnlijk twee of drie leerlingen met een zekere mate van dyslexie.”

Dyslexie komt veel voor. Ongeveer één op de dertig mensen heeft het.
Er bestaan vele vormen dyslexie. Je kan het een beetje hebben, iets erger, of heel erg. Dat is weer te onderscheiden in ‘spellers’ en ‘raders’. De spellers spellen elk woord letter voor letter. Hierdoor lezen ze vaak erg langzaam, en kan het voorkomen dat ze als ze aan het eind van een zin komen, alweer vergeten zijn hoe de zin begon.
Raders lezen juist heel snel, maar als ze de letters weten kunnen ze niet op het woord komen dat ze zien en gaan dus maar wat raden.
Je kan ook speller en rader tegelijkertijd zijn.
Dyslexie heeft niks te maken met intelligentie: zowel zwak-, normaal- als ook hoogbegaafde kinderen kunnen dyslectisch zijn. Maar de gevolgen zijn groter als een kind intelligent is. Dan is er een groot verschil tussen de prestaties van de ‘talige’ en ‘niet-talige’ vakken. Bij kinderen met een zwakke intelligentie kunnen de zwakke prestaties bij het lezen hetzelfde zijn als bij andere vakken.

Vroeger gebruikte men de naam ‘woordblindheid’ als ze dyslexie bedoelden. Dat is een verwarrende term, want deze stoornis heeft niks te maken met de ogen. Mensen met dyslexie hebben moeite met het koppelen van tekens aan klanken. Een rondje moet in de hersenen aan de klank ‘oo’ worden gekoppeld. Normaal gesproken gaat dit automatisch na wat oefenen op de basisschool, maar met dyslexie wordt dit nooit een automatisme.

Dyslexie heeft absoluut niks met ‘dom zijn’ te maken. Sterker nog: een kind met dyslexie kan tegelijkertijd hoogbegaafd zijn. Het ligt ook niet aan de ogen. Maar waar dan wel aan? In ieder geval is het erfelijk. Een kind in een dyslectische familie heeft ongeveer 40% kans om ook dyslexie te hebben. Bovendien gaat dyslexie vaak samen met andere stoornissen als ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder).

Maar de oorzaak van dyslexie is nog steeds niet duidelijk.
Er zijn verschillende theorieën, waarover niet iedereen het eens is. Deze onderstaande theorieën heb ik opgezocht:
1. Volgens de eerste theorie gaat er iets fout in de aanleg van de hersenen, waardoor de linkerhelft zich iets langzamer ontwikkelt dan de rechter. Dit zou gebeuren door de invloed van testosteron. Dat zou dan ook kunnen verklaren waarom er meer jongens zijn met dyslexie dan meisjes.
2. De tweede theorie is dat de stoornis veroorzaakt wordt doordat de twee hersenhelften niet goed met elkaar samenwerken. De verbinding tussen de twee helften, de hersenbalk, zou niet goed werken. Informatie die de hersenen krijgen door te zien, zoals letters, wordt verwerkt in de rechterhersenhelft. Bij mensen met dyslexie wordt deze informatie niet overgebracht naar de linkerhelft, waardoor de woordherkenning niet kan plaatsvinden. Ook andersom geldt dan dat dyslectische mensen moeite hebben om een woord dat ze kennen om te zetten in letters.
3. De derde theorie gaat ervan uit dat er een probleem is met de informatiewerking van de hersenen. Informatie die binnenkomt via de ogen (dus bijvoorbeeld de letters die je leest) komt niet op de juiste plek in de hersenen terecht. In dit filmpje kun je zien hoe dan de informatieverwerking gaat in de hersenen.

Ik heb de bovenstaande informatie uit de volgende boeken over dyslexie:
Wiltshire, P, Wat moet je weten over dyslexie, De Laude Scriptorum BV, Etten-Leur, 2009
Ceyssens, M, Mijn kind heeft dyslexie, Lannoo nv, Tiel, 2001