Een bredere kijk op dyslexie

In het tijdschrift JSW wordt er een artikel beschreven over dyslexie. In het artikel wordt beschreven dat ieder kind met Dyslexie een ander verhaal verschuilt zit en ieder kind anders op een situatie reageert. Hoe kinderen zelf omgaan met dyslexie, heeft invloed op hun zelfredzaamheid en hun zwakke en sterke kanten. Een brede kijk op kinderen met dyslexie geeft hun sterke kanten beter weer.


Dyslexie is meer dan alleen een probleem met lezen en spellen. Het is veel breder en veel kinderen merken dat. Zo is onderzocht dat kinderen met dyslexie een verhoogde kans hebben om depressief te worden. Ze worden vaker gepest en en zijn bang om gepest te worden. Vaak merken ze ook dat ze minder presteren als andere klasgenoten.

Er zijn een aantal gevolgen voor kinderen met dyslexie. Ze hebben een lager zelfbeeld dan medeleerlingen. Ze worden vaker afgewezen of niet geaccepteerd. In het artikel staan een aantal dingen beschreven waar je aan kan denken. Zo heb je bijvoorbeeld:

• Ariculatie- en woordvindingsproblemen Het kind verwerkt gesproken klanken niet goed. Kan vaak het langertermijn geheugen niet ophalen
• Instructies en opdrachten onthouden Door een zwak korte termijn geheugen kunnen kinderen met dyslexie een meervoudig instructie of opdracht niet onthouden. 
• Anderen verstaan in een rumoerige omgeving De gesproken klanken kunnen door andere geluiden niet verwerkt worden, een deel van de klanken valt weg.
• Snel vermoeid zijn Het leren kost meer energie. Het heeft daarom problemen om zich te concentreren. 

Als volwassenen kan je hier vaak ook nog last van hebben! 

In het artikel staan een aantal voorbeelden uit de praktijk. Zo vindt Sam lezen erg moeilijk, maar heeft een grote algemene kennis. Victor heeft extra begeleiding voor lezen. Dit vind plaats aan het begin van de dag. Shirley heeft een hekel aan lezen. Ze is niet gemotiveerd voor stillezen en bij begrijpend lezen doet ze niet goed mee. Nina vertoont vreemd gedrag op momenten dat de klas in gesprek is met elkaar. Ze doet niet mee met de gesprekken en ze gaat dagdromen. 
Dit zijn allemaal tekenen van de dyslexie die eerder in de alinea zijn beschreven als kenmerken. Het is niet altijd dat gedrag en dyslexie worden waargenomen in de klas. 
Problemen vertalen zich vaak als onvoldoende motivatie. Kinderen met dyslexie zijn vaak ongemotiveerd voor lezen. Ze denken vaak: 'Ik kan het toch niet!' Ze storen vaak andere kinderen die wel willen lezen. Kinderen met dyslexie lezen bijna nooit een boek. Maar zeg nou zelf, als je iets lastig om de motivatie te houden en door te zetten. 

Om duidelijk te krijgen welke problemen een kind ondervindt bij het leren, kan de leerkracht een gesprek beginnen. Voor leerkrachten is dit niet altijd even makkelijk. Als kinderen 8 jaar zijn is dit makkelijker. Die leerlingen kunnen vaak al goed zichzelf reflecteren en beoordelen. Ze hebben hierbij wel de hulp van een volwassenen nodig. 

Als groepsleerkracht heb je een grote invloed op het zelfbeeld van de leerlingen. Vaak is duidelijk dat kinderen met dyslexie een laagzelfbeeld hebben. Door positieve en opbouwende feedback wordt dit versterkt. Door de kinderen met dyslexie te betrekken tot het maken van keuzes, zoals bijvoorbeeld een leesboek of een leespartner. Hierdoor krijgt een kind meer zelfvertrouwen.

Dit artikel komt uit het tijdschrift JSW nummer 5 uit 2012