Meer meesters voor de klas

Er moeten meer meesters voor de klas. Daar zijn de kinderen,  de meesters, de onderzoeker, de pabo en anderen het over eens. Maar waarom eigenlijk? 'Het belangrijkste is dat meer jongens naar de pabo gaan en er ook blijven.'




Half, half zou het beste zijn. Om het jaar een meester of een juf. Zowel meisjes als jongens uit de klas zien verschillen tussen een meester en een juf. 'Meesters maken meer grapjes', 'Ze zijn rustig en luisteren goed', Ze hebben meer geduld','Meesters doen meer balspelletjes.' Dat zeggen kinderen.

Maak het iets uit?
Een man of een vrouw voor de klas. Maakt het iets uit? Ja, mannen hebben een andere manier van lesgeven. Zijn directiever. Ze hebben ook andere hobby's, praten over voetbal of houden van natuur en techniek. De kinderen in de klas merken dat, de sfeer is anders. Veel scholen hechten volgens hem ook belang aan deze diversiteit. Dat zorgt voor een goede rolverdeling in de school en verschillende rolmodellen voor de kinderen.

Voor de prestaties en het welzijn van kinderen maakt het niet uit of een mannelijke of een vrouwelijke leerkracht hebben. Het is dus ook niet zo dat jongens beter presteren bij een meester. Een onderzoek van Gerda Geerdink laat zien dat sommige kinderen beter af zijn met een vrouwelijke leerkracht, die empatischer en geduldiger is, en meer rekening houdt met verschillende kinderen. Kinderen raken zo op jonge leeftijd al vertrouwd met zowel mannen als vrouwen.

Zo vader, zo zoon
Opvallend is dat vrijwel alle meesters een vader of een opa hadden die meester was.
Van de jongens die wél voor de pabo kiezen, vallen er bovendien op de opleiding veel af. Dat heeft volgens Geerdink verschillende oorzaken. 'Ten eerste laten jongens zich minder goed informeren voordat ze aan een vervolgstudie beginnen. Ze bezoeken niet zo vaak open dagen en lezen ook nauwelijks informatie op websites. Daardoor komen ze met andere, beperkte beelden op de opleiding. Ze kiezen vaak voor het onderwijs omdat ze graag kennis willen overdragen, maar zeker in het begin is dat maar een klein onderdeel van de opleiding.'

Pabo richt zich te veel op meisjes
De pabo's richten zich nog te veel op de grootste groep studenten: de meisjes. Dat is logisch, dat doet elke opleiding. Maar voor de jongens pakt dat niet altijd goed uit. Veel jongens kiezen een opleiding om hun kennis bij te brengen. Maar dat is niet bij alle opleidingen zo. Jongens zijn dat gauw terleurgesteld.

Weinig uitdaging
Jongens haken veel af omdat ze te weinig worden uitgedaagd op de pabo. Jongens leren over ht algemeen omdat het moet. Meisjes omdat ze het leuk vinden. Meisjes doen vaak wat docenten vragen.  Jongens hebben meer prikkels nodig om te presteren. Ze willen horen wat ze goed doen en fout doen. Ze willen goede cijfers halen.